ZAPADA W CHOROBĘ
Zapada na ciężką chorobę zwaną puchliną wodną, lekarz zaleca mu wyjazd z Mediolanu, by oddychał zdrowym powietrzem, dlatego udaje się do Martinengo koło Bergamo do swojego przyjaciela mons. Sinibaldo Conti.
Zapada na ciężką chorobę zwaną puchliną wodną, lekarz zaleca mu wyjazd z Mediolanu, by oddychał zdrowym powietrzem, dlatego udaje się do Martinengo koło Bergamo do swojego przyjaciela mons. Sinibaldo Conti.
W czasie kapituły generalnej o. Manini zostaje wybrany konsultorem prowincjonalnym, proboszczem domu w Carrobiolo oraz mistrzem nowicjatu.
Dnia 18 maja, po śmierci matki, o. Manini wraca do swojej rodziny zakonnej. Należy do wspólnoty w Collegio di Santa Maria di Carrobiolo w Monzy, gdzie gorliwie posługuje w konfesjonale w kościele oo. Barnabitów oraz w tym Córek Miłości.
W wieku 19 lat wstępuje do Instytutu Kleryków Regularnych Świętego Pawła, gdzie rok później składa uroczyste śluby zakonne w rodzinie barnabickiej.
Przychodzi na świat 7 maja w Reggio Emilia, jego rodzice to Pietro i Giuseppina Rocca.