Misja– Doświadczenie Opatrznościowej miłości Ojca

Moje doświadczenie misyjne w Meksyku (Jukatan) było piękne, wyrażenie słowami tego, co przeżyłem, nie jest takie łatwe, ponieważ to, co przeżywa się w sercu, nie znajduje odpowiednich słów.
Przyjechałam na misję z wielkim strachem, ale zawierzając wszystko w ręce Bożej Opatrzności. Na początku misji było to trochę dziwne, ciągła zmiana wspólnoty z nowymi siostrami, nauka języka i kultury, aby jako Córka Opatrzności Bożej wejść w drogę apostolską, Bóg sprawił, że nieustannie doświadczam opatrzności w moje życie codzienne.
Moje doświadczenie ewangelizacji na Jukatanie wzbogaciło mój osobisty rozwój, a przede wszystkim wiarę. Pan dał mi możliwość pracy z katechizmem dzieci i dorosłych, w duszpasterstwie młodzieżowym, na wsiach iw ciągu ostatnich 4 lat przeżyłem wspaniałe doświadczenie z dziewczętami ze szkoły z internatem „Casa Divina Providencia”. Ewangelizowałem go, ale bardziej niż ewangelizowanie było to wzajemne towarzyszenie we wzroście wiary, mogłem być świadkiem obecności Boga w całym ich życiu pełnym bólu, ubóstwa, smutku i choroby. Zrozumiałam, co to znaczy żyć z ludem i otwierać swój umysł i serce, aby codziennie przyjmować nowość Boga i konkretnie doświadczać ufności i zawierzenia się Jego opatrzności. Główną działalnością, jaką wykonywałem w kraju misyjnym, była formacja religijna dzieci i dorosłych, wizyty domowe w ośrodkach duszpasterskich i na wsiach, a pod koniec roku przygotowanie do pierwszej komunii i bierzmowania w parafiach i na wsiach.
Misją naszego hostelu „Casa Divina Providencia” jest wszechstronna pomoc dziewczętom znajdującym się w trudnej sytuacji i zapewnienie lepszej jakości życia, promowanie i przywracanie ich praw i obowiązków. To bardzo trudna praca przebywać z nimi i słuchać ich bolesnych przeżyć przeżywanych od najmłodszych lat… ale radości i sukcesy z dziewczynami przypominają mi myśl Matki Założycielki „…stosuj proste i matczyne sposoby z dziewczynami…”
Na koniec chciałbym podziękować Panu i Matce Generalnej, które dały mi możliwość doświadczenia misyjnego Kościoła i Zgromadzenia. Chcę podziękować każdej małej lub dużej osobie, która pojawiła się w moim życiu i nauczyła mnie większej miłości do Pana. Dzięki za przekroczenie mojej ścieżki!